بی شائولین وبلاگی است که با هدف آموزش سبک بی شائولین بوجود آمده است برای این منظور در قسمت آموزش از عکس و فیلم و توضیحات استفاده خواهیم کرد به امید آن که بتوانیم تا حدی پاسخ گوی خواسته های شما ورزش دوستان و ورزش کاران عزیز باشیم.

از آن جا که این مهم بدون ارتباط با مربیان برجسته و مسئولین محترم امکان پذیر نخواهد بود در قسمت مربیان و مسئولین سعی خواهیم کرد ضمن معرفی ایشان پل ارتباطی شما باشیم.

جهت تنوع سعی خواهیم کرد از عکس ها رزمی و ورزشی و همچنین از طنز استفاده کنیم. وبلاگ بی شائولین همواره منتظر نظرها و پیشنهادها و خواسته های شما است باشد که خدمتی کرده باشیم.

بی شائولین جهت ارائه خدمات ارزنده نیاز به همیاری شما علاقمندان به ورزش زیبای ووشو است .

اطلاعیه📣📣

کمیته بی شائولین فدراسیون ووشو برگزار می نماید.

#کارگاه_آموزشی

ضربات دست و پا و فنون درگیری ساندا

برگزاری به صورت آنلاین در بستر skyroom

#آقایان #بانوان

مدرس: استاد غلامعلی محمودی

باحضور قهرمانان کشور

ثبت نام در سایت فدراسیون ووشو

تاریخ برگزاری 99/11/17

قابل توجه کلیه مربیان و هنرجویان کارگاه پیش نیاز مربیگری و ارتقاع کارت مربیگری میباشد .

جهت اطلاع بیشتر با ما هماهنگ کنید

09159727747

مدارک مورد نیاز :

1⃣عکس پرسنلی

2⃣تصویر کارت ملی

3⃣تصویر شناسنامه

4⃣تصویرکارت بیمه معتبر "ووشو" در سال جاری

تذکر:بارگذاري مدارک یاد شده بالا در سامانه فدراسیون ووشو الزامی می باشد.

🔴🔴 ابتدا تمدید کد هوشمند ٩٩ ووشو انجام گردد.

(كارگاه ضربات پا و دست و فنون درگيري )

با مدرسی غلامعلی محمودی کمیته بی شائولین در تاریخ 17بهمن ماه به صورت آنلاین (آقایان و بانوان )

@beshaolinwushusabzevar

پوبو یکی از حرکات رایج در ووشو است و نحوه ی قرار گرفتن پاها در آن اهمیت خاصی دارد. در تصویر زیر این حرکت به نمایش گذاشته شده پنجه ی پاها با اندکی زاویه رو به جلو قرار می گیرد به گونه ای که نشست روی یکی از پاها صورت گرفته باشد. کمر مستقیم و صاف قرار می گیرد و به هیچ وجه نباید افت بدن رو به جلو باشد یا کمر خمیده شود. نگاه در افق با پایی قرار می گیرد که صاف و کشیده است.

یکی از حرکات مهم و مقدماتی ووشو حرکت تیچی است. در این حرکت یکی از پاها مطابق شکل زیر تا نزدیکی قسمت فوقانی بدن بالا می آید و پنجه ی پاها رو به پایین قرار می گیرد. کمر صاف و نگاه رو به جلو و مستقمیم است البته در عکس این مطلب صادق نیست چرا که این حرکت بسته به نوع موقعت می تواند تغییراتی داشته باشد حرکت دست ها می تواند یکی از حرکات رایج در ووشو مثلاً چانگ باشد.

چوان و چانگ دو نمونه از رایج ترین حرکات دست در ووشو است که در زیر با آن ها آشنا می شویم

در ووشو به مشت مستقیم چوان می گویند در زیر نمایش چوان را مشاهده می کنید.

چانگ یکی دیگر از حرکات دست ووشو است در زیر نمایش این حرکت آمده است دقت شود که در این حرکت انگشت شصت خم می شود و کف دست باز و رو به جلو قرار می گیرد.

تاریخچه ووشو

ووشو ورزش رزمی ملی چین است که مرکب از دو کلمه "وو"و "شو" به معنی هنر رزم می باشد.

ووشو wushu به هنرهاي رزمي کشور چين گفته مي‌شود که در آن انواع مختلف حرکات براي سلامتي جسم و روح و دفاع شخصي در نظر گرفته شده‌ است.

در چين باستان از هنرهاي رزمي براي دفاع از سرزمين، خود يا خانواده و مقابله با دشمنان و راهزنان و ... استفاده مي ‌شد. ووشو نه تنها يک ورزش سنتي چين، بلکه عناصر فلسفي، اخلاقي، زيباشناسي، پزشکي و نظامي را نيز در بر دارد.

هدف فنون رزمي ووشو ناتوان کردن و زيان رساندن به دشمن است. از اين رو ووشو يکي از شيوه هاي تمريني مهم ارتش هاي چين باستان بوده و حتي امروزه نيز در تمرينات پليس و نيروهاي مسلح ارتش نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.

ووشو به عنوان نوعي ورزش، تمام فنون رزمي خود را حفظ کرده، اما به دليل محدوديت هاي قوانين مسابقه، ورزش ووشو بر اصل زيان نرساندن به حريف متکي است. براي نمونه، در مسابقات ساندا محدوديت هايي براي حرکاتي که مي تواند به حريف آسيب برساند، ايجاد شده است.

امروزه ووشو به صورت يک ورزش استاندارد جهاني به مردم جهان ارايه شده ‌است و فقط منحصر به کشور چين نيست و مردم کشورهاي مختلف براي بهره گيري از خواص طبي و شرکت در رقابت هاي قهرماني در اين رشته ورزشي تمرين مي‌کنند.

هنر رزمي ووشو در مسابقات در دو بخش تالو و ساندا ارائه مي‌شود:

زمينه تالو مربوط به اجراي فرم هاي سنتي چيني به صورت زيبا به همراه حرکات آکروباتيک است.

زمينه ساندا مربوط به مبارزه آزاد بر روي سکو با استفاده از دستان و پاها و زيرگيري است.

توسعه ووشو در سلسله هاي مينگ (1368-1644 ميلادي ) و چينگ (1636-1912ميلادي ) به اوج خود رسيد. در اين زمان، ووشو به شاخه هاي گوناگون مانند چان چوان، نان چوان و تاي چي تقسيم شد.

در زمان جمهوري چين (1912-1949م.) ووشو به نوعي ورزش تبديل شد و باشگاه هاي تخصصي بسياري در زمينه ورزش ووشو ايجاد شد.

پس از مطرح شدن ووشو در بعد مسابقاتی، اولین انجمن رسمی آن در سال 1920 در کشور چین تاسیس شد و دست اندرکاران امور شدیداً به ترویج مسابقات در سطوح مختلف پرداخته و سرمایه های انسانی و مالی فراوان را در این راه به خدمت گرفتند که بر اثر همین کوشش ها از سال 1932 گردهمایی های ملی آغاز و در سال 1933 ووشو رسما به لیست مسابقات و بازیهای ملی وارد شد.

اولین مسابقات ملی ووشو در سال 1935 برگزار شد و متعاقباً در سال1936 معرفی آن در سطح بین المللی، یک تیم 9 نفره از قهرمانان ووشو در جریان المپیک برلین حرکاتی را به نمایش گذاشته که بسیار مورد توجه و تشویق حضار قرار گرفت. آنگاه پس از چندین سال مطالعه، تحقیقات و پژوهش در سال 1958 بدلیل استقبال شدید مردم از مسابقات مقررات و قوانین کاملی توسط سازمان تربیت بدنی چین وضع شد که با تلاش دیگر اساتید و قهرمانان این رشته در سطوح جهانی با حضور 14 کشور در سال 1987 اولین مسابقه قهرمانی ووشو آسیا در ژاپن برگزار گردیده و نیز همان سال WFA یا فدراسیون ووشو آسیا تشکیل شد. در حال حاضر 38 کشور عضو این فدراسیون آسیایی می باشند. در همین حال در رقابتهای اروپا، آمریکا و فدراسیونهای مربوطه تشکیل و پس از کوشش های فراوان در سال 1990 ووشو به عنوان یکی از رشته های رسمی در بازیهای آسیایی وارد گردید. سپس با تشکیل فدراسیون بین الملی ووشوIWUF در سال1990 اولین دوره مسابقات ووشو قهرمانی جهان با حضور 36 کشور در سال 1991در چین برگزار و متعاقباً دومین دوره آن نیز در سال 1993 در کشور مالزی به انجام رسید و همچنین کشور آمریکا نیز بعنوان محل برگزاری سومین دوره مسابقات جهانی ووشو در سال 1995 برگزیده شد.

در کشورمان نیز همسان با دیگر ممالک چند سالی است به همت و پشتکار تنی چند از زحمتکشان و عاشقان این هنر شاهد توسعه و گسترش این هنر رزمی که به تعبیری می توان آن را گوهر تابناک هنرهای رزمی معرفی نمود، از سال 1368 رسما تحت پوشش فدراسیون های مختلف از جمله تکواندو، کاراته، دفتر جهاد تربیت بدنی و فدراسیون کونگ فو، ووشو رزم آوران شروع نمود و از اسفند 1382 ووشو فعالیت خود را در قالب فدراسیون مستقل ادامه می دهد و با 20 سبک در سی و یک استان فعال می باشد. با اینکه مدت زیادی از تاسیس فدراسیون ووشو نمی گذرد، روند رو به رشد این رشته کاملا مشهود است و از نظر فنی نیز هنرجویان وطن عزیزمان در سطح قابل تحسینی ارتقاء پیدا نموده اند که این موضوع مورد توجه صاحب نظران و کارشناسان فدراسیون بین المللی iwuf نیز قرار گرفته است.

مضافا شرکت تعدادی از اساتید و قهرمانان عزیز ایرانی در تورنمنت های بین المللی و بالاخص مسابقات مختلف قهرمانی جهان و آسیا باعث کسب رتبه ها و امتیازات عالی گشت. سنگینی ترازوی افتخارات را افزون نمود که امید است روز به روز بر وسعت این آگاهی ها و افتخارات افزود شود.

رشته ووشو دارای تشکیلات معتبر و منظم جهانی با علامت اختصاری IWUF می باشد که در کشور چین مستقر است.

این فدراسیون دارای 150 عضو رسمی و فعال می باشد که در سال 1990 تاسیس شده است و عضویت ووشو جمهوری اسلامی ایران در سال 1991 به عنوان سی هفتمین عضو فدراسیون جهانی در نهاد مذکور پذیرفته شد. خوشبختانه استقبال ملل مختلف از این رشته زیبا در حد بسیار بالایی بوده، به طوری که گستره جغرافیایی آن که محدود به حوزه شرق آسیا بوده در حال حاضر به اقصی نقاط جهان گسترش یافته و در بخش های مختلف آن در هر دوره از مسابقات قدرت های جدیدی ظاهر می شوند که این امر نشان دهنده پیشرفت و بالندگی این رشته است.

ووشو در سال 2004 توسط کمیته بین المللی المپیک به رسمیت شناخته شد و حرکت خود را جهت ورود به المپیک آغاز نموده است.

استاد علی محمدی در یک خرداد 1363 شمسی درشهرستان سبزوار دیده به جهان گشود.علاقه ی بی حد و حصر او به ورزش آفاق تازه ای را به رویش گشایید. 15 سال بیشتر نداشت که به باشگاه قهرمانان سبزوار زیر نظر استاد مهدی فائزنیا مشغول فعالیت شد ودر سال 1383موفق به دریافت شالبند مشکی شد پس از آن تصمیم گرفت در عرصه مربیگری و داوری فعالیت کند ایشان اکنون یکی از مربیان و داوران مجرب شهرستان سبزوار در رشته ووشو و داوران کشوری است. ایشان در آخرین تلاش های خود توانست در سال 90 تا 96 به عنوان مسئول سبک نن شائولین شهرستان فعالیت کند. و از سال 96 تا کنون به عنوان مسئول سبک بی شائولین و دبیر هیات ووشو و مسئول هیات ووشو ناحیه بسیج شهرستان سبزوار است .